04-08-2022 ΑΡ.ΠΡΩΤ.139
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ.
Το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου- Ανατολικής Αττικής εκφράζουμε τη θλίψη και την αμέριστη συμπαράσταση στις οικογένειες των δολοφονημένων γυναικών από τα χέρια των συντρόφων ή πρώην συντρόφων τους. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας σε κάθε γυναίκα του μόχθου, θύμα της βίας εκεί που ζει, που εργάζεται, που περνά τον ελεύθερο χρόνο.
Εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας και τον προβληματισμό μας για τα περιστατικά της ιδιαίτερης μορφής βίας από άντρες κατά γυναικών που συνδέονται με διαπροσωπική, σεξουαλική ή οικογενειακή σχέση. Παράλληλα, θεωρούμε πώς από τις ίδιες τις εξελίξεις προκύπτει η ανάγκη για αυστηροποίηση του νομικού πλαισίου για τους δράστες τέτοιων εγκλημάτων.
Μάλιστα, οι δολοφονίες αυτές έρχονται όσο τα μέτρα της κυβέρνησης της ΝΔ εξαντλούνται στις προτροπές να «σπάσουν τη σιωπή τους» οι γυναίκες που βρίσκονται αντιμέτωπες με βίαιες διαπροσωπικές, και όχι μόνο, σχέσεις, χωρίς κανένα άλλο μέτρο στήριξης, για την προστασία τους και την ουσιαστική βοήθεια. Έρχονται λίγες μέρες μετά τις εξαγγελίες της Υφυπουργού Εργασίας που διαβεβαίωνε ότι η κυβέρνηση δεν κλείνει τα μάτια στη βία ούτε το καλοκαίρι» ενώ το προηγούμενο διάστημα αρκέστηκε σε συμβουλές περί «αναγνώρισης της κακοποιητικής συμπεριφοράς», να «μιλούν και να καταγγέλουν», στην κατεύθυνση των «βέλτιστων ευρωπαϊκών πρακτικών» που λογίζουν σαν κόστος την ολόπλευρη στήριξη των γυναικών- θυμάτων κακοποιητικών συμπεριφορών.
Γνωρίζουμε καλά πως τα περιστατικά αυτά δεν οφείλονται σε μεμονωμένες προβληματικές συμπεριφορές των δραστών αλλά η πηγή τους βρίσκεται στο «δίκαιο» που επιβάλλει η σημερινή εκμεταλλευτική κοινωνία, που στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και αναπαράγει τέτοιες αξίες: τον ατομισμό, τον ανταγωνισμό, τον εγωιστικό τρόπο σκέψης. Σε αυτό το έδαφος γεννιέται η υποτίμηση της φίλης ή του φίλου, η απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής. Έτσι αναπτύσσονται επιθετικές συμπεριφορές ακόμα και μεταξύ ανθρώπων που έχουν τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες ανησυχίες.
Η δολοφονία της γυναίκας στη Ζάκυνθο που είχε απευθυνθεί στην Αστυνομία, τις δικαστικές αρχές επιβεβαιώνει ότι ο ατομικός αγώνας της γυναίκας να ξεφύγει από μία παθογόνα σχέση «σκοντάφτει» είτε στην μακροχρόνιες και κοστοβόρες δικαστικές διαδικασίες είτε στην αστυνομική αδιαφορία- «αυθαιρεσία» είτε στη μεγάλη υποστελέχωση των ιατροδικαστικών υπηρεσιών. Αναδεικνύει, παράλληλα, την έλλειψη επιστημονικής, κοινωνικής, νομικής, οικονομικής υποστήριξης από κρατικές δομές που θα μπορούσαν να τους δώσουν την απαραίτητη βοήθεια και στήριξη.
Δεν αρκούν οι νομοθετικές παρεμβάσεις για την πρόληψη τέτοιων φαινομένων, που ναι μεν χρειάζεται να αυστηροποιηθούν όμως η πείρα από χώρες που η δολοφονία των γυναικών αποτελεί ξεχωριστό αδίκημα (π. χ Μεξικό) δείχνει πως δεν έχουν περιοριστεί ιδιαίτερα, οι γυναίκες δεν προστατεύονται ολόπλευρα αφού οι κοινωνικές, οικονομικές αιτίες δε θίγονται με νομοθετικά μόνο μέτρα. Τα φαινόμενα αυτά έχουν τη ρίζα τους στην ανισότιμη θέση της γυναίκας της εκμεταλλευτικής κοινωνίας που σήμερα εντείνεται, αφού παραμένουν εκτεθειμένες στην ανασφάλεια και τη βία, στις άθλιες εργασιακές σχέσεις, την πρωτιά στις ελαστικές μορφές εργασίας, τις αντιδραστικές αντιλήψεις σε βάρος τους.
Το θάρρος, η τόλμη απέναντι στη βία μπορεί να αναπτυχθεί στο έδαφος της συλλογικότητας, της συναδελφικότητας, της αλληλεγγύης. Η δράση στον γυναικείο σύλλογο, στο σωματείο για τα σύγχρονα δικαιώματα των νέων στη μόρφωση, στην Υγεία, στη δουλειά, στη ζωή είναι η καλύτερη “ασπίδα προστασίας” της γυναίκας για να βρει τη δύναμη και το κουράγιο να αλλάξει τη ζωή της μαχόμενη.
Το Εργατικό κίνημα και ο λαός πρέπει εδώ και τώρα να απαιτήσει:
• Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για τη λειτουργία των κρατικών κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών, για την πρόληψη του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών και για τη στήριξη των κακοποιημένων γυναικών (ξενώνες, τηλεφωνικές γραμμές κ.α.), με την άμεση και πλήρη στελέχωσή τους από εξειδικευμένο προσωπικό με μόνιμη και σταθερή εργασία χωρίς καμία εμπλοκή ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ.
• Μέτρα στήριξης των άνεργων γυναικών (επίδομα ανεργίας χωρίς όρους και προϋποθέσεις), των γυναικών από μονογονεϊκές και πολύτεκνες οικογένειες. Μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, κατοχυρωμένους από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, για να μπορέσουν οι γυναίκες να διεκδικήσουν όλα αυτά που τους ανήκουν και να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους.
• Ενημερωτικά προγράμματα σε σχολεία και σχολές από επιστημονικούς κρατικούς φορείς.
