9 ΝΟΕΜΒΡΗ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
«Λαέ, μη σφίξεις άλλο το ζωνάρι…»
ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ-ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΜΟΝΗ
ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΤΩΡΑ ΝΑΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΠΑΛΙ Ο ΛΑΟΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΟ ΚΟΡΩΠΙ (ΠΛ.ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ) 11ΠΜ
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΤΕΙ Η ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ, Ο ΘΥΜΟΣ ΜΑΣ ,ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.
ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 9 ΝΟΕΜΒΡΗ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΤΑΞΙΚΑ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑΘΕΜΙΑ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ…
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ της αντιλαϊκής πολιτικής που γεννά φτώχεια, πείνα, εκμετάλλευση και πολέμους, που αφήνει το λαό να ξεπαγιάζει για να ζεσταίνονται τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ουσιαστικών αυξήσεων στους μισθούς και στις συντάξεις, για συλλογικές συμβάσεις που να κατοχυρώνουν σταθερή δουλειά με δικαιώματα, για ρεύμα και βασικά αγαθά φτηνά για το λαό.
Αυτή η αντιλαϊκή πολιτική που υλοποιείται από την κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα όπως και προηγούμενα από τις κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να μειώσει τις απαιτήσεις των εργαζομένων και να ενοχοποιήσει τις εργατικές διεκδικήσεις που έχουν στο επίκεντρο τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Καμία αναμονή και ανοχή στην αντιλαϊκή πολιτική και τους “σωτήρες” που μας υπόσχονται ξανά προεκλογικά λύσεις στα προβλήματά μας. Η πείρα που έχουμε αποκτήσει από τους επίδοξους «λυτρωτές» μας δεν πρέπει να αφήνει χώρο για νέες αυταπάτες. Θα είναι επιζήμια κάθε αναμονή που θα εντάσσει τους αγώνες σε οποιαδήποτε κυβερνητική εναλλαγή, που θα παρακολουθεί παθητικά τις εξελίξεις μέσα στο λάκκο των υποσχέσεων και των ψεύτικων ελπίδων. Να μην επιτρέψουμε η οργή μας, η αγανάκτηση να αξιοποιηθούν για την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού με τα ίδια ή με νέα υλικά από τις πολιτικές δυνάμεις που έχουν συμβάλλει στην επίθεση στα εργατικά- λαϊκά δικαιώματα.
Οι αγώνες σε COSCO, efood, ΛΑΡΚΟ, στα Λιπάσματα και στα Πετρέλαια της Καβάλας, στους Οικοδόμους, στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, στην Μαλαματίνα δείχνουν το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε, ενώ οι μαζικοί αγώνες και οι μεγάλες απεργίες σε πολλές χώρες όπως στη Μεγάλη Βρετανία, στην Ολλανδία, στην Ισπανία, στη Γερμανία, στο Βέλγιο, στις ΗΠΑ κ.α. δείχνουν πως το καζάνι βράζει. Αυτοί οι αγώνες είναι κάτι το ελπιδοφόρο. Δείχνουν ότι η εργατική τάξη δεν είπε την τελευταία της λέξη και ότι ο λαός θα γράψει την δική του ιστορία, δείχνουν επίσης ότι η δύναμη βρίσκεται στη μαζική οργάνωση και στον ταξικό αγώνα στην συλλογική και οργανωμένη πάλη.
Μόνο η δική μας αγωνιστική δράση, η ανάπτυξη της αλληλεγγύης, η οργάνωσή μας μπορούν να δώσουν θετική έκβαση για τις διεκδικήσεις μας και τη ζωή μας! Μόνο η ενεργητική παρέμβασή μας στους χώρους δουλειάς, σε κάθε εργασιακό χώρο μπορεί να φέρει ουσιαστικά αποτελέσματα με αυξήσεις, με πραγματική ανακούφιση του εργαζόμενου λαού!
Με αποφασιστικότητα, με μαχητικότητα και με γενικό απεργιακό ξεσηκωμό να γίνει η οργή μας δύναμη διεκδίκησης και ελπίδας.
Τώρα όλοι έχουμε ανάγκη τον αγώνα και ο αγώνας μας έχει όλους ανάγκη! Για να προστατεύσουμε τη ζωή μας!
Συνέχεια στην τελευταία σελίδα
• ΌΠΛΟ ΜΑΣ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Παλιότερα υπήρχε μια φράση που την άκουγες συχνά και σε έκανε να νιώθεις θαλπωρή. Η φράση αυτή ήταν… «Η ζεστασιά του σπιτιού...» , πλέον είναι πολλές οι φορές που ανοίγουμε τα παράθυρα να μπει λίγο ζέστη, αφού η εξωτερική θερμοκρασία είναι υψηλότερη από αυτή που υπάρχει μέσα στο σπίτι. Χιλιάδες σπίτια ξεπαγιάζουν καθώς δεν έχουν την δυνατότητα να βάλουν πετρέλαιο. Οι φουσκωμένοι κι αβάσταχτοι λογαριασμοί του ρεύματος δείχνουν ότι τα "πράσινα άλογα" τρέχουν για τα κέρδη των ομίλων της Ενέργειας και εμείς στα σπίτια μας φοβόμαστε να ανάψουμε τον θερμοσίφωνα για να κάνουμε μπάνιο τα παιδιά μας, παθαίνουμε ηλεκτροσόκ όταν φτάνουν οι λογαριασμοί του ρεύματος και του φυσικού αερίου. Πηγαίνουμε στο super market και υπολογίζουμε τι δεν θα πάρουμε.
Τα μέτρα της κυβέρνησης προκαλούν γέλιο στην αρχή, και στην συνέχεια… γύρω στις 15 του μήνα, που κοιταζόμαστε στα μάτια για το πως θα την βγάλουμε μέχρι να ξαναπληρωθούμε προκαλούν θυμό. Πόσο μάλλον ο νέος εμπαιγμός με το «καλάθι του νοικοκυριού» που αποδείχτηκε «@$%#δια καπαμά» γκρεμίζοντας σε 2 λέξεις όλη την κυβερνητική προπαγάνδα και την κοροϊδία.
Με τον κατώτερο μεικτό μισθό στα 663 ευρώ και τον έναν στους τρεις εργαζόμενους με μισθό κάτω από τα 500 ευρώ οι αυξήσεις που τάζει η κυβέρνηση της ΝΔ αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό, τη στιγμή που κυριαρχούν οι ελαστικές μορφές απασχόλησης και η υποαπασχόληση. Την ίδια στιγμή, το ήδη μικρό εισόδημα των αυτοαπασχολούμενων εξαφανίζεται από τους υπέρογκους φόρους και τις μεγάλες χρεώσεις σε ρεύμα και φυσικό αέριο.
Τα προβλήματα είναι κοινά για όλους τους εργαζόμενους, για αυτό κοινή πρέπει να είναι και η πάλη για την λύση τους, η ακρίβεια δεν είναι ούτε φυσικό φαινόμενο ούτε δυσλειτουργία της αγοράς, αλλά αποτέλεσμα των πολιτικών που ακολουθούνται από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Δεν έχουμε να περιμένουμε λύσεις από τις κυβερνήσεις και τα περιβόητα σχέδιά τους. Αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό οι όποιες αυξήσεις στον κατώτατο μισθό και στις συντάξεις. Τώρα είναι ανάγκη όσο ποτέ να εμπιστευτούμε τη δική μας δύναμη, να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας. Για να γίνουν η κατοικία, η ενέργεια, το νερό, αγαθά προσβάσιμα από όποιον τα έχει ανάγκη και όχι πανάκριβα εμπορεύματα, όπως είναι σήμερα.
Η επιτυχία της απεργίας στις 9 Νοέμβρη είναι υπόθεση δικιά μας, όλων των εργαζομένων και μπορεί να στριμώξει την κυβέρνηση και την εργοδοσία που με το "καρότο" των παροχών - ψίχουλων επιδιώκουν να καλλιεργούν στάση αναμονής για να μην εκφραστεί η εργατική - λαϊκή δυσαρέσκεια, να δημιουργούν κλίμα συναίνεσης, ότι τάχα μου όλοι θα συμβάλουμε να βγούμε από τα δύσκολα, ότι τώρα δεν είναι η ώρα για απεργίες και άλλα. Και όταν αυτό δεν πιάνει, αξιοποιούν το "μαστίγιο" των απειλών και της καταστολής, επιδιώκοντας να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους.
Δεν θα επιτρέψουμε να υπάρχουν οικογένειες που κρυώνουν μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, να ξεπαγιάζουν οι μαθητές την ώρα που θα κάνουν μάθημα. Δεν θα επιτρέψουμε στην κυβέρνηση και σε οποιονδήποτε άλλο να μας οδηγούν στην απόγνωση. Η οργάνωσή μας, η μαζικοποίηση του εργατικού κέντρου των σωματείων και των συλλόγων μας, ο αγώνας μας και η κοινή μας δράση είναι η δύναμή μας!
Εδώ πρέπει να διευκρινίσουμε ότι η αλληλεγγύη δεν έχει καμία σχέση με την φιλανθρωπία. Η φιλανθρωπία είναι κατακόρυφη, πηγαίνει από πάνω προς τα κάτω... η αλληλεγγύη είναι οριζόντια, σέβεται τον άλλον και έχει συνέχεια, σήμερα έχω εγώ ανάγκη αύριο ο διπλανός μου, και είναι σημαντικό να μην μείνει κανένας μόνος του ούτε σήμερα ούτε αύριο.
Είμαστε όλοι μαζί! Κόντρα στο "δύσκολο χειμώνα". Αγωνιζόμαστε για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια!
• Θάνατος εργαζόμενου στο αεροδρόμιο Αθηνών.
Ο Συνάδελφος άφησε την τελευταία του πνοή από ανακοπή κατά τη διάρκεια της εργασίας του κάτω από αεροσκάφος όπου εργαζόταν μόνος του και είναι ερωτηματικό το πόση ώρα είχε πάθει το συμβάν μένοντας αβοήθητος. Οι ευθύνες και της εταιρίας επίγειας εξυπηρέτησης που εργαζόταν ο συνάδελφος αλλά και του αεροδρομίου Αθηνών είναι τεράστιες μιας και ο συνάδελφος που έχασε την ζωή του ασκούσε τα καθήκοντά του μόνος του, σε πόστο που και παραπάνω άτομα χρειάζονταν, αλλά και η επικινδυνότητα της εργασίας του ήταν πάρα πολύ υψηλή. Το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου-Ανατολικής Αττικής επανειλημμένα έχει κάνει παρεμβάσεις για τα ελλιπή μέτρα προστασίας των εργαζόμενων στο αεροδρόμιο Αθηνών και έχει συναντηθεί στο παρελθόν και με τον υπεύθυνο ασφαλείας του αεροδρομίου καταθέτοντας τις ανησυχίες του για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων, καθώς και μια σειρά προτάσεις προς αυτήν την κατεύθυνση, ενώ λίγες μέρες πριν το συμβάν με πρωτοβουλία του ΕΚ Λαυρίου-Αν Αττικής είχε πραγματοποιηθεί σύσκεψη σωματείων στο χώρο του αεροδρομίου όπου κυριάρχησε η ανησυχία των εργαζομένων για την εντατικοποίηση της εργασίας, η μη επάνδρωση των πόστων και ο φόβος για πιθανά ατυχήματα από αυτήν την κατάσταση. Η εντατικοποίηση της εργασίας, τα κομμένα ρεπό, οι κόντρα βάρδιες, η ελλιπής στελέχωση των πόστων, τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας είναι η καθημερινότητα για τους εργαζόμενους του Αεροδρομίου Αθηνών, με τις ευλογίες και τις νομοθετικές ρυθμίσεις όλων των κυβερνήσεων μέχρι σήμερα, φυσικά με κορυφή όλων το έκτρωμα Χατζηδάκη. Το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου-Αν. Αττικής, από την πρώτη στιγμή ζήτησε να πραγματοποιηθούν όλες οι απαραίτητες ενέργειες από τις αρμόδιες αρχές για να διαλευκανθούν τα αίτια του θανάτου του συναδέλφου στο αεροδρόμιο Αθηνών και σε ανακοίνωσή του αναφέρει μεταξύ άλλων ότι «…από το θάνατο του συναδέλφου αποδεικνύεται η πλήρης απουσία ενός σύγχρονου δικτύου Πρωτοβάθμιας Φροντίδας της υγείας των εργαζομένων στην περιοχή και στο ίδιο το αεροδρόμιο, καθώς και η απουσία σύγχρονου δικτύου γιατρών και τεχνικών ασφαλείας σε βιομηχανικές ζώνες και μεγάλους εργασιακούς χώρους…» Το σημειώνουμε αυτό γιατί ο συνάδελφος που απεβίωσε, πριν λίγες ημέρες είχε μολυνθεί από κορονοϊό, γύρισε όμως στην εργασία του χωρίς τον απαραίτητο έλεγχο που θα έπρεπε να του παρείχε κράτος και εργοδοσία μετά από μια τέτοια επιβαρυντική ασθένεια και που δυνητικά μπορεί να είναι και ένας από τους λόγους που του στέρησε την ζωή μιας και οι επιπλοκές που αφήνει η ασθένεια είναι γνωστές. Επίσης την ίδια ώρα του συμβάντος όπως πληροφορηθήκαμε υπήρξε και άλλο σοβαρό συμβάν με επιβάτη χωρίς να μπορεί το ΕΚΑΒ να ανταποκριθεί λόγω της σοβαρότητας του συμβάντος του εργαζόμενου. Ενώ κλείνοντας, κάλεσε όλα τα Σωματεία και τους εργαζόμενους του Αεροδρομίου να μην αποδέχονται άλλο η υγεία και η ζωή τους να γίνεται έρμαιο των κερδών των αεροπορικών εταιριών και να μπουν μπροστά, να συμπορευτούν με το Εργατικό Κέντρο-Λαυρίου Ανατολικής Αττικής και το πλαίσιο πάλης του για την προστασία της υγείας και της ζωής των εργαζομένων.
ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ Αυτές τις μέρες κλείνουμε πάνω από τρεις μήνες από την καταστροφική πυρκαγιά που ξεκίνησε από την Πεντέλη και γρήγορα εξαπλώθηκε, καίγοντας, σε Ντράφι, Ανθούσα Παλλήνη. Μια περιοχή που έχει καεί ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν και εξακολουθεί να μένει απροστάτευτη με ευθύνη διαχρονικά των κυβερνήσεων, οι οποίες η μια μετά την άλλη υποστελεχώνουν, υποχρηματοδοτούν, κλείνουν τις αρμόδιες υπηρεσίες, και ταυτόχρονα δεν παίρνουν κανένα ουσιαστικό μέτρο πρόληψης και πυροπροστασίας. Αυτές τις μέρες έχουν ξεκινήσει να δίνονται τα πρώτα χρήματα, τα οποία κατ’ ευφημισμό βαφτίστηκαν έκτακτης ανάγκης, για τις καταστροφές σε λαϊκά σπίτια, σε επαγγελματικούς χώρους, σε χωράφια. Πολλοί βέβαια δεν θα έχουν την «τύχη» να λάβουν κάποια αποζημίωση για την αποκατάσταση των καταστροφών στα σπίτια τους, καθώς δε μπορούν ούτε αίτηση να κάνουν, ούτε δικαιολογείται να αποκατασταθούν όλες οι ζημιές. Αλλά και όσοι αποζημιωθούν, τα χρήματα που θα λάβουν δεν θα επαρκούν για να καλύψουν το σύνολο της καταστροφής.
Υπάρχουν όμως και ακόμα πιο «άτυχοι», κόσμος που ακόμα δεν έχει επιστρέψει στα σπίτια του και δε γνωρίζει πότε και αν αυτό θα γίνει. Άνθρωποι με σοβαρά προβλήματα υγείας, που ακόμα φιλοξενούνται από δικούς τους ανθρώπους, οι οποίοι δείχνουν στο έπακρο την αλληλεγγύη τους. Οι πολλές όψεις της ατομικής ευθύνης…
Η πυρκαγιά της 20ης Ιούλη, ξεδίπλωσε μπροστά στα μάτια του λαού της περιοχής μας, για ακόμα μια φορά, τις πολλές όψεις της ατομικής ευθύνης, την οποία κλείνουν σε όλες τις πτώσεις κυβερνήσεις και τοπικές διοικήσεις, και η οποία αποτελεί τρανό παράδειγμα της εχθρικότητας του αστικού κράτους απέναντι στο λαό, μπροστά και σε κρίσιμες στιγμές.
Τα «ακραία» καιρικά φαινόμενα, οι ισχυροί άνεμοι και το μικρόκλιμα της περιοχής δεν είναι αρκετά για να κρύψουν την απουσία μέτρων πρόληψης σε μια περιοχή όπου κάθε χρόνο οι κάτοικοι με ατομική ευθύνη, αναγκάζονται να κάνουν περιπολίες τους καλοκαιρινούς μήνες ώστε να καλύψουν την απουσία του κρατικού μηχανισμού βλέποντας τα «προσανάμματα» στα ακαθάριστα ρέματα, στις πυροσβεστικές υποδομές που υπολειτουργούν.
Έτσι και εκείνο το απόγευμα τα όποια μέτρα πάρθηκαν εξαντλήθηκαν στην ειδοποίηση μέσω του 112 για «αυτοπροστασία» και για την εκκένωση των περιοχών. Οι δυνάμεις στο ξεκίνημα της φωτιάς φάνηκαν ανεπαρκείς με αποτέλεσμα το πύρινο μέτωπο να εξαπλωθεί, και μόνο στη συνέχεια ενισχύθηκαν με περισσότερες ομάδες πυροσβεστών και εθελοντών, εναέρια μέσα και το στρατό. Τις επόμενες μέρες ρίχτηκε η ευθύνη στα ακαθάριστα οικόπεδα, και τέλος αφού ξεσπιτώθηκε ο κόσμος, μόνος του έπρεπε να φροντίσει να βρει που θα μείνει, πώς θα πληρώσει για τη διαβίωσή του, για το καθάρισμα από τα καμμένα, πως θα πληρώσει μηχανικούς και φακέλους για να καταθέσει για την αποζημίωση, για να ξαναφτιάξει το σπίτι του, βιώνοντας το γνώριμο σκηνικό εγκατάλειψης από τον κρατικό μηχανισμό, αφού δεν πάρθηκε κανένα ουσιαστικό μέτρο.
Ακόμα όλοι όσοι επλήγησαν, έρχονται ήδη αντιμέτωποι με το δύσκολο χειμώνα που μας επιφυλάσσουν με τον πληθωρισμό, τα πανάκριβα ενοίκια, την ακρίβεια και την ενεργειακή φτώχεια που χειροτερεύει μέρα τη μέρα τη ζωή των εργαζομένων.
Ανάγκη να σηκώσει ο λαός το ανάστημά του Υπάρχει όμως και μια άλλη ευθύνη για το λαό. Η ευθύνη της αλληλεγγύης ώστε να μη μείνει κανένας μόνος του, η ευθύνη της οργάνωσης του αγώνα για την πλήρη αποκατάσταση των πυρόπληκτων περιοχών. Και οι εργαζόμενοι της περιοχής μας την ανέλαβαν με περίσσια αυτοθυσία από την πρώτη στιγμή. Άνθρωποι που έπεσαν κυριολεκτικά μέσα στις φλόγες για να σώσουν τα σπίτια των γειτόνων τους με όσα μέσα διέθεταν, που μετέφεραν κόσμο, που προσπαθούσαν από την πρώτη στιγμή να συμβάλλουν με όποιο τρόπο μπορούσαν.
Την οργάνωση από την πρώτη στιγμή πήραν στα χέρια τους μαζικοί φορείς της περιοχής όπως το Συνδικάτο Οικοδόμων, η ομάδα γυναικών Γέρακα Παλλήνης Ανθούσας της ΟΓΕ, σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων, όπως και νέοι που συμμετέχουν στην Επιτροπή Νέων Εργαζομένων και Ανέργων Παλλήνης. Από την πρώτη κιόλας μέρα βγήκαν στις γειτονιές προσφέροντας από νερά και φαγητό μέχρι καθάρισμα σπιτιών από τα καμένα και επισκευές.
Σταθμός στην προσπάθεια αυτή η βοήθεια και η στήριξη του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου και Ανατολικής Αττικής, με την αλληλεγγύη από την πρώτη στιγμή και με τη σύσκεψη που συγκάλεσε και η οποία βρήκε μεγάλη ανταπόκριση από μαζικούς φορείς, σωματεία, εξωραϊστικούς και πολιτιστικούς συλλόγους όπως και εργαζομένους. Στη συζήτηση αποτυπώθηκε η ανάγκη για μαχητική διεκδίκηση των αιτημάτων όπως η αποκατάσταση των ζημιών στο 100%,, άμεση επιδότηση ενοικίου, καθαρισμός των καμένων, πάγωμα και αναστολή των χρεών σε εφορία, τράπεζες, ΔΕΗ κλπ., άμεση αποκατάσταση των υποδομών, μέτρα στήριξης των μαθητών των πυρόπληκτων περιοχών, εξασφάλιση της απαραίτητης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και άλλα, ενώ κάλεσε τους φορείς να διεκδικήσουν από την κυβέρνηση και τους κρατικούς φορείς άμεσα μέτρα για την διαβίωση, την διαμονή αλλά και για να γίνει πάλι η περιοχή μας πνεύμονας ζωής και όχι ακόμα μια μαύρη γη της Αττικής.
Με άξονα το πλαίσιο αυτό φορείς της περιοχής οργανώνουν και ενημερώνουν τους κατοίκους, προχώρησαν σε κινητοποίηση στο Δημοτικό συμβούλιο όπου έβαλαν το θέμα προς συζήτηση και συνεχίζουν τον αγώνα για την πλήρη αποκατάσταση της περιοχής και μέτρα προστασίας του λαού.
Με όπλο τον αγώνα, την οργάνωση, τη διεκδίκηση ο λαός πρέπει και μπορεί να ζήσει καλύτερα στον τόπο του, να διεκδικήσει να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την πυροπροστασία, μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας, καθαρισμό και οριοθέτηση όλων των ρεμάτων της περιοχής.
• Σε δίκη «σέρνει» το αστικό κράτος το συνάδελφο Βάλσαμο Συρίγο,
Γεν. Γραμματέα της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας, επί χρόνια προέδρου του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου και νυν μέλους του ΔΣ του και μέλους της Κ.Ε του ΚΚΕ. Η κλήτευση στον συνάδελφο Βάλσαμο στηρίχτηκε σε νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που τώρα αξιοποιεί αυτή της ΝΔ και φορτώνει στο συνάδελφό μας τον μισό ποινικό κώδικα, γιατί το 2019 παραβρέθηκε σε πλειστηριασμό πρώτης κατοικίας μαζί με άλλους εργαζόμενους για να μην αφήσει τα κοράκια τύπου Πάτση, να ξεσπιτώσουν συνανθρώπους μας.
Η ποινικοποίηση των αγώνων και των λαϊκών αγωνιστών είναι ένα φαινόμενο που το τελευταίο διάστημα αρχίζει και παίρνει μόνιμα χαρακτηριστικά. Είναι όμως πολύ γελασμένοι αν νομίζουν ότι με αυτές τις μεθόδους θα κάμψουν τον αγώνα μας για μια καλύτερη ζωή.
Η απαράδεκτη δίωξη του Βάλσαμου μας γεμίζει με οργή και αγανάκτηση, ιδιαίτερα όλους εμάς που γνωρίζουμε τον συνάδελφο και τον καθημερινό αγώνα που δίνει για την υπεράσπιση των εργαζομένων. Κυρίως όμως μας γεμίζει με πείσμα ώστε το επόμενο διάστημα να δυναμώσουμε την πάλη μας για να περάσουν οι εργαζόμενοι στη επίθεση και να τσακίσουν όλους αυτούς που μας θέλουν με σκυφτό κεφάλι έρμαια της αντιλαϊκής πολιτι2κής, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ρεύμα και χωρίς ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας. Το ΕΚ Λαυρίου-Αν. Αττικής έχει δημοσιοποιήσει ψήφισμα αλληλεγγύης που ήδη έχουν συνυπογράψει δεκάδες σωματεία και σύλλογοι, καθώς και το Δημοτικό Συμβούλιο Λαυρεωτικής. Όποιος θέλει να υπογράψει το ψήφισμα που παραθέτουμε πιο κάτω μπορεί να στείλει στο Mail eklavrio@gmail.com ότι συμφωνεί με το ψήφισμα αλληλεγγύης για τον Βάλσαμο Συρίγο για την παρουσία του ενάντια στους πλειστηριασμούς.
Το Ψήφισμα αλληλεγγύης:
«Με το παρόν ψήφισμα το Σωματείο μας (Σύλλογος, φορέας κτλ.) θέλουμε αφενός να καταγγείλουμε και αφετέρου να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στο συνάδελφο πρωτοπόρο αγωνιστή του λαού μας Βάλσαμο Συρίγο που διώκεται γιατί το 2019 βρέθηκε μαζί με άλλους εργαζόμενους σε συγκέντρωση ενάντια σε πλειστηριασμό πρώτης κατοικίας.
Ο συνάδελφος Βάλσαμος, εδώ και περισσότερο από δύο δεκαετίες, μέσα από το Συνδικάτο Οικοδομών Λαυρεωτικής και την Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας, το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου Ανατολικής Αττικής και άλλους φορείς του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, βρίσκεται μέρα νύχτα στο πλευρό του εργαζόμενου λαού της Αττικής και όχι μόνο.
Βρίσκεται σταθερά στο πλευρό των εργαζομένων και του λαού, για τα δικαιώματά τους στην εργασία, για να μην μείνει κανείς στο σκοτάδι, για να μην περάσουν τα σπίτια και οι κόποι μιας ζωής των εργαζομένων στους τραπεζίτες.
Η δίωξή του είναι τουλάχιστον απαράδεκτη και ενάντια στην άσκηση συνδικαλιστών και άλλων ελευθεριών, γι’ αυτό με το παρόν ψήφισμα απαιτούμε να σταματήσει η δίωξη προς το πρόσωπό του, καθώς και κάθε άλλη προσπάθεια τρομοκράτησης και ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης.»
9 ΝΟΕΜΒΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:
1. 825€ κατώτερο μισθό στον Ιδιωτικό τομέα, αυξήσεις 20% στον Δημόσιο τομέα
2. Συλλογικές συμβάσεις και αυξήσεις στους μισθούς με βάση την αύξηση του πληθωρισμού
3. Σταθερή δουλειά με δικαιώματα, όχι στις απλήρωτες υπερωρίες Επαναφορά της αρχής της ευνοϊκότερης σύμβασης, της συρροής και της μετενέργειας των Συμβάσεων
4. Γενναία μείωση και πλαφόν στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου.
5. Κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και του ΦΠΑ σε πετρέλαιο, βενζίνη, φυσικό αέριο και ηλεκτρική ενέργεια.
6, Γενναία μείωση και πλαφόν στις τιμές στα βασικά είδη πλατιάς κατανάλωσης, όπως διατροφής (π.χ. γάλα, άλευρα, έλαια, λίπη), ένδυσης κ.ο.κ.
7, Κατοχύρωση κατώτερων εγγυημένων τιμών στα αγροτικά προϊόντα και μέτρα μείωσης του κόστους παραγωγής.
8, Κατάργηση του ΦΠΑ στα βασικά είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.
9, Κανένα εργατικό και λαϊκό σπίτι χωρίς ρεύμα, νερό, τηλέφωνο. Διαγραφή χρεών για τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά και τους επαγγελματίες.
10, Διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης στο Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο και στο επίδομα θέρμανσης, αύξηση του οικογενειακού εισοδηματικού κριτηρίου στα 30.000 ευρώ.
11, Επαναφορά των δωρεάν δρομολογίων στις αστικές συγκοινωνίες για τους εργαζόμενους κατά την έναρξη και τη λήξη των βαρδιών, μείωση της τιμής του εισιτηρίου στα ΜΜΜ κατά 50%. Δωρεάν μετακινήσεις για μαθητές, φοιτητές, ανέργους, ΑμΕΑ και συνταξιούχους.
12, Επιδότηση ενοικίου για εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά, φοιτητές και μικρές επιχειρήσεις, διεύρυνση των κριτηρίων ένταξης και αύξηση της επιδότησης.
13, Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και τέλους επιτηδεύματος για τους επαγγελματίες για τα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά..
14, Αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε παιδί. Διαγραφή χρεών σε τράπεζες και εφορία.
