Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2020

ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΗ ΕΡΓΑΣΙΑΤΟ ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΙΟ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που καλείτε να αντιμετωπίσει και φυσικά να λύσει το εργατικό κίνημα στην χώρα μας, αλλά και παγκοσμίως, είναι η ενοικιαζόμενη εργασία, το σύγχρονο δουλεμπόριο του 21ου αιώνα, η οποία αρχίζει και παίρνει μόνιμα χαρακτηριστικά στις εργασιακές σχέσεις και στην χώρα μας αλλά και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο. Εταιρείες Προσωρινής Απασχόλησης, Ιδιωτικά Γραφεία Ευρέσεως Εργασίας, επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών «ανθρώπινου δυναμικού». Πίσω από τα παραπάνω ονόματα μπορεί κανείς να βρει τις επιχειρήσεις που «ενοικιάζουν» εργαζόμενους σε άλλες εταιρείες, τα σύγχρονα «δουλεμπορικά», όπως εύστοχα τις αποκαλούν εργαζόμενοι και Συνδικάτα.

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ Η ΕΥΘΥΝΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΣΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Καταρχήν όλα αυτά τα γραφεία, θα πρέπει να γνωρίζουν οι εργαζόμενοι, είναι ένα φαινόμενο που εμφανίζεται έντονα στην χώρα στα τέλη του προηγούμενου αιώνα και που τα τελευταία χρόνια αρχίζει και παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις. Η αρχή γίνεται στο μακρινό 1990, όπου πρώτη η κυβέρνηση της ΝΔ, εφάρμοσε με νόμο την ευελιξία των εργασιακών σχέσεων για να ακολουθήσουν στην συνέχεια σωρεία παρεμβάσεων με νομοθετήματα από όλες τις κυβερνήσεις μέχρι και την σημερινή, που πρόσφατα νομοθέτησε να απαλλάσσει από την ευθύνη για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας, τον έμμεσο εργοδότη, αναθέτοντάς την αποκλειστικά στον εργολάβο. Στο εξής, δηλαδή, όσοι απασχολούν εργαζόμενους μέσα από δουλεμπορικά συνεργεία δεν θα έχουν υποχρέωση τήρησης της εργατικής νομοθεσίας, ενώ αυτή θα αναζητείται πλέον σε εργολάβους, που συστήνουν, μεταφέρουν και διαλύουν τις επιχειρήσεις τους μέσα σε μια νύχτα, όλα αυτά τα νομοθετήματα λοιπόν διευκόλυναν περαιτέρω την δράση των δουλεμπορικών γραφείων. Ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε ότι στις αρχές τις δεκαετίας του 2000 το ΠΑΣΟΚ με τον νόμο 2956/2001 εδραιώνει τα δουλεμπορικά γραφεία ενώ μια δεκαετία αργότερα έρχεται με νέο νόμο να ενσωματώσει στο εργασιακό πλαίσιο της χώρας μας την οδηγία 2008/104/ΕΚ της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την οποία μεταξύ άλλων δεν επιβάλλει στο γραφείο ενοικίασης να αμείβει τον εργαζόμενο με την κλαδική σύμβαση, όπως ίσχυε μέχρι τότε, αλλά με την κατώτερη Συλλογική Σύμβαση ή ακόμα και με ατομική. Το 2016 ήταν η σειρά του ΣΥΡΙΖΑ και της υπουργού Αχτσιόγλου με νόμο να επεκτείνει το θεσμό των δουλεμπορικών γραφείων δίνοντας την δυνατότητα και στα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης να λαμβάνουν άδεια ως τέτοια, πράγμα που θα πολλαπλασιάσει τους δουλεμπόρους. Φυσικά συνυπεύθυνα για όλη αυτήν την κατάσταση είναι και όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα που στηρίζουν την ΕΕ, το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο μιας και όλο αυτό το δημιούργημα της εργολαβικής-δουλεμπορικής εργασίας είναι δικό τους. Από κοντά και οι φασίστες της ΧΑ οι οποίοι είχαν στήσει ένα τέτοιο δουλεμπορικό γραφείο με την μόνη ̈διαφορά ̈ ότι ήταν μόνο για Έλληνες και με το οποίο έστελναν Έλληνες εργάτες να δουλεύουν με 20 ευρώ στην Ζώνη του Περάματος και αλλού. Για να περάσουν αυτές οι επιλογές των σύγχρονων σκλαβοπάζαρων, όμως, πλάτη έβαλε και η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που στο όνομα όπως πάντα της «ανταγωνιστικότητας» της οικονομίας πρόβαλε, μάλιστα, σαν «αίτημα» να μπουν μια σειρά προϋποθέσεις για την ̈καλύτερη ̈ και πιο ̈νόμιμη ̈ λειτουργία των γραφείων.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΙΚΑ

Αυτό, που πραγματικά κρύβεται πίσω απ όλα αυτά τα γραφεία, είναι οι ανάγκες του κεφαλαίου για περισσότερα κέρδη, που περνάει μέσα από μια σειρά προαπαιτούμενα ενάντια στην Εργατική Τάξη, τα οποία και εξασφαλίζει η ενοικιαζόμενη εργασία που είναι ένα μεγάλο εργαλείο στα χέρια των μονοπωλιακών ομίλων στην προσπάθεια που κάνουν για να αντικαταστήσουν την μόνιμη και σταθερή εργασία με ευέλικτες μορφές και δίνει το δικαίωμα στους εργοδότες να έχουν φτηνό εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα σύμφωνα με τις δικές τους ανάγκες. Όταν έχουν αυξημένη παράγωγή να έχουν εργαζόμενους για όσο καιρό θέλουν, όσες ώρες θέλουν, με πολύ χαμηλότερες αποδοχές μιας και σε καμία των περιπτώσεων δεν αμείβονται ίσα με τους συναδέλφους τους που είναι αορίστου χρόνου, ενώ σε πάρα πολλές περιπτώσεις, μέσα και από τις ίδιες τις συμβάσεις που υπογράφουν, δεν λαμβάνουν παραπάνω μισθό για εργασία πέρα του 8ωρου (υπερωρίες). Άλλη μια πτυχή που κρύβεται πίσω από την δουλεμπορική εργασία είναι η δυσκολία σε αυτό το κομμάτι της Εργατικής Τάξης να συνδικαλιστεί, μιας αφενός ένας εργαζόμενος σήμερα μπορεί να είναι στον ένα κλάδο και αύριο σε έναν άλλο και αφετέρου η εργοδοσία, εάν κάποιος εργαζόμενος οργανωθεί στο σωματείο του και παλέψει για να καλυτερέψει την ζωή του, πολύ εύκολα δεν θα του ανανεώσει την σύμβαση και θα ξεμπερδέψει μαζί του. Άλλωστε δεν πάει λίγος καιρός που η εργοδοσία της Αφοί Βλάχου προσπάθησε να απολύσει τον πρόεδρο του ΕΚ Λαυρίου & Ανατολικής Αττικής οποίος εργάζεται μέσω δουλεμπορικού στην συγκεκριμένη επιχείρηση και που μετά από 10ήμερη απεργία των συναδέλφων του επέστρεψε στην εργασία του. Στις σημερινές δύσκολες συνθήκες για τους εργαζόμενους με το κτύπημα των Συλλογικών Συμβάσεων και με την όλο και χειρότερους όρους εργασιακή ζωή, όσοι εργάζονται μέσω δουλεμπορικών γραφείων, νιώθουν στο πετσί τους ακόμα περισσότερο την επίθεση του κεφαλαίου μιας και ζουν μέσα στην ανασφάλεια, κακοπληρωμένοι και περιπλανώμενοι από κλάδο σε κλάδο πολλές φορές με συμβάσεις μέρα την μέρα. Υπολογίζεται ότι με αυτό το καθεστώς εργάζονται περισσότερο από 45 εκατομμύρια (20%+ του εργαζόμενου πληθυσμού) σε όλη την ΕΕ με τάση να αυξηθεί ραγδαία τα επόμενα χρόνια.

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΕΧΤΕΙ ΤΟ ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΙΟ ΤΟΝ 21Ο ΑΙΩΝΑΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ-ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ

Με οδηγό τις μάχες που δίνουν εδώ και αρκετά χρόνια οι εργαζόμενοι στην Αφοί Βλάχου στον κλάδο μας, αλλά και σε άλλους χώρους όπως την ΛΑΡΚΟ, τον Ευαγγελισμό, την ΠΑΓΝΗ και αλλού, η Εργατική Τάξη στην χώρα μας πρέπει να δώσει την μάχη για να τσακίσει την δουλεμπορική εργασία. Μια μάχη που περνάει μέσα από την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος με τους εργαζόμενους να μαζικοποιούν τα σωματεία τους και να παλεύουν με ταξικό προσανατολισμό με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας και όχι το τι συμφέρει την μεγαλοεργδοσία. Μια μάχη που πρέπει να πάρει πάνω απ όλα πολιτικά χαρακτηριστικά μιας και όπως αναφέραμε πιο πάνω η δουλεμπορική εργασία είναι η βασική στόχευση του κεφαλαίου για τον 21ο αιώνα μια στόχευση που όλα τα κόμματα της αστικής τάξης προωθούν με τον ένα η τον άλλο τρόπο, το ίδιο και οι δυνάμεις τους στο εργατικό κίνημα. Γι αυτό είναι επιτακτική η ανάγκη για την υπογραφή ΣΣΕ η οποία εκτός των άλλων θα απαγορεύει την δουλεμπορική εργασία, γι αυτό είναι πιο αναγκαίο από ποτέ η ενότητα της εργατικής τάξης, η ανασύνταξη του κινήματος, με συνδικάτα ταξικά που θα παλεύουν για τα συμφέροντα των εργαζομένων και θα ανοίγουν μέτωπο στα αστικά κόμματα και στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.