Συναδέλφισσες-οι
Η κυβέρνηση της ΝΔ προωθεί νόμο χουντικής επινόησης και προέλευσης, με άμεση επιδίωξη να βάλει στο γύψο τους αγώνες του εργαζόμενου λαού, χτυπώντας δημοκρατικές ελευθερίες που καταχτήθηκαν με αιματηρούς αγώνες. Ο συγκεκριμένος νόμος, αντιγραφή του χουντικού νόμου του 1971(!!!), ορίζει την αστυνομία ως ανώτατη αρχή καθώς της αναθέτει διευρυμένο και επιτελικό ρόλο. Πέρα από το ρόλο της στην επιβολή του νόμου, αναλαμβάνει καθήκοντα “ερμηνείας του νόμου”. Θα μπορεί να καθορίζει τους περιορισμούς που πρέπει να επιβληθούν σε μια διαδήλωση, να επινοεί δικούς της, να έχει τη διακριτική ευχέρεια να αποφασίζει εκ των προτέρων αν θα επιτραπεί μια δημόσια συνάθροιση, αν αυτή είναι αυθόρμητη, ποιοι περιορισμοί θα επιβάλλονται. Φέρνουν ξανά το χωροφύλακα μέσα στα σωματεία, στους φοιτητικούς συλλόγους, στις διαδηλώσεις, στις συνελεύσεις.
Συγκεκριμένα με βάση το “νέο” νομοσχέδιο:
· “Ο οργανωτής της διαδήλωσης οφείλει να γνωστοποιήσει στην κατά τόπο αστυνομία ή λιμενική αρχή την πρόθεσή του να καλέσει το ευρύ κοινό σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση. Η γνωστοποίηση περιλαμβάνει τα στοιχεία ταυτότητας κι επικοινωνίας του οργανωτή (φυσικό πρόσωπο), τον ακριβή τόπο, το χρόνο έναρξης, λήξης, το σκοπό και το δρομολόγιο της διαδήλωσης.” (άρθρο 3)
· Ο οργανωτής της συγκέντρωσης “συνεργάζεται άμεσα με την αρμόδια αστυνομική αρχή και ιδίως με τον Αστυνομικό Διαμεσολαβητή (σύνδεσμος μεταξύ διαδηλωτών και κράτους) και συμμορφώνεται στις υποδείξεις του παρέχοντας συνδρομή στην τήρηση της τάξης.” (άρθρο 4)
· Αν η κινητοποίηση (πορεία, συγκέντρωση, διαδήλωση) δεν γνωστοποιηθεί “η αστυνομική αρχή δύναται να προβεί στη διάλυσης της ανωτέρω συνάθροισης..” (άρθρα 3 και 9). Επιπλέον, “επικείμενη δημόσια συνάθροιση μπορεί να απαγορεύεται (κι αν ακόμα έχει γνωστοποιηθεί), αν επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια ή απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής.” (άρθρο 8)
Ανάγεται σε ιδιώνυμο η συμμετοχή σε διαδήλωση, αφού:
· “Όσοι συμμετέχουν σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, η οποία έχει απαγορευτεί τιμωρούνται με φυλάκιση από ένα (1) έως δύο (2) έτη.” (άρθρο 14)
· “Ο οργανωτής δημόσιας συνάθροισης ευθύνεται για την αποζημίωση όσων υπέστησαν βλάβη της ζωής και της ιδιοκτησίας τους...” Με τη διάταξη αυτή ενορχηστρώνεται κι ανοίγει ο δρόμος για εκτεταμένες προβοκάτσιες. (άρθρο 14)
· Για την απαγόρευση λαμβάνεται υπόψη και ο αριθμός των διαδηλωτών και η δυνατότητα της αστυνομίας για αλλαγή δρομολογίου ή τόπου συγκέντρωσης. (άρθρο 7, παρ. 4)
· “Εξουσιοδοτείται ο υπουργός δημόσιας τάξης να ρυθμίζει τα περί διάλυσης των συγκεντρώσεων” κατά το δοκούν και με συνοπτικές διαδικασίες. (άρθρο 15
Είναι ξεκάθαρο ότι ¨παίρνουν¨ τα μέτρα τους μπροστά στη νέα επίθεση που ετοιμάζουν στην εργατική τάξη.
Ο περιορισμός των διαδηλώσεων και ειδικά στην παρούσα περίοδο δεν αποτελεί μεμονωμένη ενέργεια. Πέρα από τον σταθερό και διαχρονικό «πόθο» των κυβερνήσεων και των επιχειρηματικών ομίλων, σήμερα έρχεται να δέσει με την επίθεση στα εργατικά δικαιώματα που προωθούνται σε όλα τα επίπεδα με αφορμή την πανδημία. Με λίγα λόγια θέλουν να κλείσουν το στόμα και να βάλουν φραγμό στις διεκδικήσεις και τους αγώνες εργαζομένων, όπως πχ αυτών του κλάδου του επισιτισμού τουρισμού και ξενοδοχείων, που επί δέκα χρόνια θησαύρισαν στην πλάτη τους οι μεγαλοεργοδότες του κλάδου και τώρα τους λένε ότι πρέπει να ζήσουν με ξεροκόμματα.
Είναι βαθιά γελασμένοι αν νομίζουν ότι τα ταξικά συνδικάτα θα δώσουν αναφορά στους μηχανισμούς της αστικής τάξης και θα υποστείλουν την σημαία της ταξικής πάλης. Τα Συνδικάτα δεν θα λογοδοτήσουν σε κανένα μηχανισμό της κυβέρνησης και της εργοδοσίας και μαζί με τους εργαζόμενους θα ματαιώσουν στην πράξη κάθε προσπάθεια που έχει στόχο να τους βάλει φίμωτρο και που θα μετατρέπει τους εργασιακούς χώρους σε γκέτο και την αντίσταση σε ποινικό αδίκημα.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
